پودر نانو
پودر نانو
Blog Article
پودر نانو در یک دانه از اتم‌ها، آنها زاویه‌ای از درجه تشکیل می‌دهند و در یک دانه از اتم‌ها، زاویه‌ای از درجه نسبت به افق تشکیل می‌دهند. وقتی این سه دانه در کنار هم قرار می‌گیرند، یک ذره تشکیل می‌شود. فضای خالی بین دانه‌ها "مرز دانه" نامیده می‌شود. این مرز جایی است که جهت‌گیری اتم‌ها تغییر می‌کند. دانه‌ها را می‌توان به آجرهای یک دیوار نیز تشبیه کرد. در این حالت، مرز بین دانه‌ها، ملات بین آجرها است. اگر قطر این دانه‌ها بین ۱ تا ۲ نانومتر باشد، ذرات حاصل، نانوپودر را تشکیل می‌دهند. هرچه قطر دانه یک ذره (البته در حجم ثابت) کوچکتر باشد، تعداد دانه‌های آن بیشتر است (هرچه آجرهای تشکیل‌دهنده دیوار، متر به متر کوچکتر باشند، تعداد آجرها بیشتر است). و هرچه تعداد دانه‌ها بیشتر باشد، مانند گره‌های یک فرش، تار و پود آن محکم‌تر و در هم تنیده‌تر است و بنابراین استحکام محصول بیشتر است. پودر نانو توجه: اگر درصد قابل توجهی از دانه‌های تشکیل‌دهنده ذرات، نانوسایز باشند، پودر، نانوپودر محسوب می‌شود. حالت سوم: ذرات نانوپودر و ذرات پودر معمولی با هم ترکیب شوند. در این حالت، پودر، "نانوپودر کامپوزیت" نامیده می‌شود. "کامپوزیت" که از کلمه انگلیسی "composition" گرفته شده است، به ترکیبی از دو یا چند عنصر اشاره دارد. ملموس‌ترین مثال کامپوزیت، کاه است. در کاه، رشته‌های کاه در یک ماتریس خاک رس پراکنده شده‌اند. در نانوپودرهای کامپوزیت، ذرات نانومقیاس در ماتریسی از ذرات بزرگتر (غیر نانومتری) پراکنده شده‌اند. پودر نانو ترکیب آنها با تفاوت خواص بین این دو ماده توضیح داده می‌شود. در کامپوزیت‌ها، ماتریس عموماً از یک ماده نرم ساخته شده و افزودنی یک ماده سخت است.
Report this page